پيازداغ‌ها و سيرداغ‌هايي كه براي استعمال ماهانه فريز مي‌شوند، فقط پاره اي از رايحه پياز و سير را در خويش نگه مي‌دارند و موادمغذي آنها نسبت به پياز و سير تازه يا حتي آنهايي كه جديد به جديد سرخ و مصرف مي‌شوند . اين روزها خيلي از خانم‌هاي خانه‌دار يا شاغل، مبادرت به سرخ كردن پياز يا اين كه حتي سير در حجم مضاعف و مراقبت آن در سردخانه مي نمايند تا ناچار نباشند هر روز براي تهيه غذاهاي متفاوت پيازداغ و سيرداغ صحيح كنند .
هر فرآيندي روي مواد غذايي و خوراكي تازه انجام شود، سبب مي‌شود اندازه مواد مغذي موجود در آن كاهش يابد . هرچقدر اين پروسه بخش اعظم و شديدتر باشد، افت بها تغذيه‌اي آن خوراكي خاص بيشتر خواهد بود . اين مورد در موضوع سير و پياز هم صحت مي‌كند؛ زماني يك بار سير يا پياز خام و نو سرخ شود، بخش مهمي از مواد مغذي، ويتامين‌ها و املاح آن از در بين مي‌رود و وقتي كه پيازداغ و سيرداغ براي مدت طولاني فريز شوند و پس از مدتي براي مصرف دوباره، از وضعيت يخي بيرون شوند، بخش ديگري از مواد مغذي موجود در آنها از در ميان مي‌رود . پيازداغ‌ها و سيرداغ‌هايي كه براي به كارگيري ماهانه فريز مي‌شوند، فقط پاره اي از بو پياز و سير را در خويش نگه مي‌دارند و موادمغذي آنها نسبت به پياز و سير تازه يا اين كه حتي آنهايي كه نو به نو سرخ و مصرف مي‌شوند، به شدت زير ميايد . ضمن اين‌كه عطر و طعم اين توليد ها يخي هم با اشكال تازه‌شان تفاوت چشمگيري دارد . در شراي سير و پيازي كه قرار ميباشد سرخ و فريز شوند، تندرست باشند و با رويكرد صحيحي سرخ و فريز شوند، هيچ ماده سمي و مضري در آنها آزاد نخواهد شد اما مصرف چنين محصولاتي ديگر بها تغذيه‌اي خاصي براي تن نخواهد داشت .
پيازداغ‌ها و سيرداغ‌هايي كه براي استعمال ماهانه فريز مي‌شوند، فقط پاره اي از رايحه پياز و سير را در خويش نگه مي‌دارند و موادمغذي آنها نسبت به پياز و سير تازه يا حتي آنهايي كه جديد به جديد سرخ و مصرف مي‌شوند . اين روزها خيلي از خانم‌هاي خانه‌دار يا شاغل، مبادرت به سرخ كردن پياز يا اين كه حتي سير در حجم مضاعف و مراقبت آن در سردخانه مي نمايند تا ناچار نباشند هر روز براي تهيه غذاهاي متفاوت پيازداغ و سيرداغ صحيح كنند .
هر فرآيندي روي مواد غذايي و خوراكي تازه انجام شود، سبب مي‌شود اندازه مواد مغذي موجود در آن كاهش يابد . هرچقدر اين پروسه بخش اعظم و شديدتر باشد، افت بها تغذيه‌اي آن خوراكي خاص بيشتر خواهد بود . اين مورد در موضوع سير و پياز هم صحت مي‌كند؛ زماني يك بار سير يا پياز خام و نو سرخ شود، بخش مهمي از مواد مغذي، ويتامين‌ها و املاح آن از در بين مي‌رود و وقتي كه پيازداغ و سيرداغ براي مدت طولاني فريز شوند و پس از مدتي براي مصرف دوباره، از وضعيت يخي بيرون شوند، بخش ديگري از مواد مغذي موجود در آنها از در ميان مي‌رود . پيازداغ‌ها و سيرداغ‌هايي كه براي به كارگيري ماهانه فريز مي‌شوند، فقط پاره اي از بو پياز و سير را در خويش نگه مي‌دارند و موادمغذي آنها نسبت به پياز و سير تازه يا اين كه حتي آنهايي كه نو به نو سرخ و مصرف مي‌شوند، به شدت زير ميايد . ضمن اين‌كه عطر و طعم اين توليد ها يخي هم با اشكال تازه‌شان تفاوت چشمگيري دارد . در شراي سير و پيازي كه قرار ميباشد سرخ و فريز شوند، تندرست باشند و با رويكرد صحيحي سرخ و فريز شوند، هيچ ماده سمي و مضري در آنها آزاد نخواهد شد اما مصرف چنين محصولاتي ديگر بها تغذيه‌اي خاصي براي تن نخواهد داشت .
موقعيت علم آموزي در كانادا